 |
 |
لرزش ساقه ی رقصنده ی بید
با نوازشهایی که نسیم
رخنه در آن دارد
و زمین خاکی
و صدای فریاد
و تپش های نوازنده ی ساز دل تو
همه را میشنوم ، می بینم
و خودم را در پسِ سنگدلی!
و زبان دستم که به من می گوید :
تو هراسان از آینده و فردا شده ای
که تو حساس تر از هرچیزی؛
سوتک فصل تماشا شده ای !...
و خیالات مرا در بر می گیرد
...خیالاتی از جنس خودم ،
ساده ،پیدا و رها از هر بند !
ستاره سروده شده در اردیبهشت 83
...
من یا تو؟
سکه دوستی!
بیهوده!
یاد
بهار!
ذهن پنجره!
!
تیغ زمانه!
!!!
!
بی صدا
سر در گریبان!
از جنس خودم!
فصل کشتار!
[همه عناوین(324)][عناوین آرشیوشده]
 |
 |
